Autor: Marek Szczerbak

Contigo – z tobą na chodniku

Tydzień bez piosenki latynoskiej byłby tygodniem straconym, a do tego nie można przecież dopuścić. Dzisiaj prezentujemy młodą piosenkę hiszpańską w wykonaniu duetu, na który składa się Ona – pani używająca pseudonimu scenicznego La Otra (czyli Inna – jest to jakiś pomysł na wyróżnienie się) i On – pan znany jako El Kanka (prywatnie Juan Gómez Canca).

Piosenka jest bezpretensjonalna, nosi tytuł Contigo („Z tobą”). Temat trochę przypomina mickiewiczowską „Niepewność”, z tym że z kobiecego punktu widzenia, bez przesadnego drążenia i z elementami rozliczenia z dzieciństwem.

Teraz ze słowami można się zapoznać bezpośrednio na fiszce babel, w naszych nowych dynamicznych fiszkach synchronicznych. ¡No te lo pierdas!

¡1, 2, 3, empezamos ya!

contigo

Mujercita florecita – niełatwe jest życie kwiaciarki

Słusznie to czy nie, ale ani wykonująca tę piosenkę Margot Palomino, ani jej autor – niejaki Pavel Bello (nb. zmarły w 2014 r.) nie doczekali się jeszcze hasła w Wikipedii. Na szczęście na Fiszce Babel są – takie oto perełki wyszukujemy dla Państwa, a przy okazji dla siebie. Albo odwrotnie, co zresztą na jedno wychodzi. Piosenka Mujercita florecita wpisuje się w nurt ludowy, czyli tzw. folk i wszystko wskazuje na to, że pochodzi z Peru.

Niczym u Chaplina, jest kwiaciarka, jest czułe spojrzenie na bohaterkę z gminu, jest zawiedzona nadzieja i gorzka diagnoza społeczna. Jest migracja ze wsi do miasta i z gór na niziny. Nie od dziś wiadomo, że niełatwo jest być kobietą. A pełna energii muzyka dobitnie pokazuje, że peruwiański folk to nie tylko El condor pasa i znane chociażby spod Domów Towarowych Centrum Peruvian flute bands.

Uczymy się słówek, uruchamiamy maszynę grającą i śpiewamy z naszymi dynamicznymi fiszkami synchronicznymi:

mujercita-florecita

Mi verdad – bo prawdę trzeba wyśpiewać

Na poprzedniej lekcji języka hiszpańskiego poznaliśmy rapującą pieśniarkę chilijską Anę Tijoux. Wiemy już, że potrafi się upomnieć o głos zwykłego człowieka. Dzisiaj poznamy historię prawdziwą, a zarazem osobistą, na co wskazuje już tytuł piosenki: Mi verdad. Gdy w głowie wybrzmiewa ta melodia i ten głos, aż chce się walczyć z przeciwnościami losu i systemu, o solidarność, godność i lepsze jutro.

Włączamy zatem wersję profesjonalną, ale aby lepiej zrozumieć manifest człowieka z miasta, wspomagamy się synchronicznymi fiszkami:

mi-verdad

 

A zatem do dzieła!

Sacar la voz – piosenka o wstawaniu z kolan

Pani Ana Tijoux ma wprawdzie nazwisko brzmiące nieco z francuska, zresztą we Francji się urodziła (nb. w Roku Pańskim 1977, jak wielu wrażliwych i utalentowanych*), ale jest artystką chilijską, śpiewającą, niech mi będzie wolno użyć tego oksymoronu, melodyjny rap, w dodatku często społecznie zaangażowany (co w przypadku tego gatunku nie jest niczym nadzwyczajnym).

Zgromadzonym przy multimedialnych odbiornikach melomanom chciałbym zaproponować muzyczno-językową przygodę z piosenką Sacar la voz. Do głosu dochodzą skrzywdzeni i poniżeni, polegli lecz niezwyciężeni, wykluczeni, wkurzeni i wymęczeni. Wbrew pozorom polityki jest w piosence niewiele, jeśli w ogóle. To raczej osobista historia o jakże ludzkim dążeniu aby, po herbertowsku, „iść wyprostowanym pośród tych co na kolanach”. Łatwo nie jest, ale „niech żywi nie tracą nadziei”, a całość podana została na szczęście z wdziękiem i bez pompy.

Zapoznajemy się ze słówkami, włączamy muzykę i śledzimy nawijkę.

sacar-la-voz

*) Z obecnych na Fiszce Babel jeszcze chociażby Natalka Oreiro czy Shakira, zresztą, długo by wymieniać.

Canción del mariachi czyli piosenka podwórkowa

Jesienią zawsze zaczyna się szkoła, a na ekskursji to świetna okazja, aby powrócić do nauki języków obcych, oczywiście śpiewająco. Trzymamy się klimatów południowych i języków romańskich. Tym razem na warsztat bierzemy Canción del Mariachi w wykonaniu Antonio Banderasa i zespołu Los Lobos – kinomaniacy na pewno rozpoznają prezentowane wykonanie ze sceny otwierającej film Desperado w reżyserii Roberta Rodrigueza.

Słowa piosenki są proste, w zasadzie do wyjaśnienia pozostają jedynie dwa słowa:

  • mariachi to taka tradycyjna meksykańska orkiestra ludowa, słowem tym określa się też pojedynczego wykonawcę takiej muzyki,
  • aguardiente to, jak wynika wprost ze źródłosłowu, woda ognista, czyli określenie pasujące do każdego mocnego alkoholu, niezależnie od tego, z czego dokładnie się go destyluje tudzież pędzi.
cancion-del-mariachi

Przenosząc piosenkę na grunt języka polskiego, proponujemy osadzić ją również nieco w lokalnej kulturze: Czytaj dalej Canción del mariachi czyli piosenka podwórkowa