To piosenka z czasów, kiedy wszyscy byli pewni że my w naszych czasach będziemy podróżować na Wenus czy Marsa łatwiej niż Wysocki do Odessy.
Mnie urzeka teledysk poświęcony przede wszystkim Gagarinowi. Ale poza nim, czego tu nie ma? Są stroskane spojrzenia starszego pokolenia. Prężni młodzieńcy w mundurach, Lenin wiecznie żywy i dzieci w wieku pionierskim z zainteresowaniami wprost z żurnala „Юный Техник”.
A autor tekstu słusznie nam przypomina, że jak już będziemy tak swobodnie podróżować po tych dalekich planetach, to nigdy nie powinniśmy zapomnieć o naszej kolebce – Ziemi, która zawsze będzie na nas czekała z otwartymi ramionami…