Folkowa irlandzka ballada wypuszczona jako singiel przez The Pogues w 1987 r. Zabiera nas do mroźnego Nowego Jorku, gdzie toczy się prawdziwe życie i biją gorące serca.
Gatunek: folk
Una noche más – piosenka, która łączy pokolenia
La llorona czyli żal nic tu nie pomoże
La llorona to meksykańska piosenka ludowa, nagrywana na przestrzeni dziejów przez najróżniejsze wokalistki. Wiele osób, szczególnie z mojego pokolenia, kojarzy ją jako najsmętniejszą piosenkę z i tak dość już smętnej (choć bardzo ładnej) ścieżki dźwiękowej do filmu Frida. Tam słynną Fridę Kahlo grała Salma Hayek, a La lloronę śpiewała chodząca legenda smętnego nurtu muzyki latynoskiej, pani Chavela Vargas. Młodsi melomani piosenkę mogą kojarzyć z animowanego przeboju kinowego Disneya pt.: Coco, również, jak słyszałem, inspirowanego meksykańskim folklorem. Wykonawcami tej wersji są niejacy Solís & Angélica Vale. My dajemy szansę młodym i pozwolimy, aby swoje umiejętności wokalne i interpretacyjne zaprezentowała nastoletnia na oko wokalistka, Ángela Aguilar, która zaduszkowy standard umieściła na albumie pod znaczącym tytułem Primero soy mexiana.
La llorona znaczy płaczka, przy czym chodzi raczej o skłonność niż o zawód. Piosenka odwołuje się do bardzo smutnej historii z tytułową Płaczką, czy też Płaczącą, w roli głównej, przy czym z tekstu nie sposób dowiedzieć się, co się na dobrą sprawę zdarzyło. W ludowych podaniach, którymi karmi się niegrzeczne dzieci od Meksyku przez całą Amerykę Centralną aż po Wenezuelę występuje wiele wariantów, czy wręcz wiele różnych historii.
Najczęściej przywoływana jest wersja, zgodnie z którą tytułowa nieszczęśnica zakochała się bez pamięci w pewnym panu, który wystawiał jej miłość na próbę. Najpierw zasugerował, że na drodze ich szczęściu stoi mąż pani i coś należałoby z tym zrobić. Opętana szaleńczą miłością pani bez mrugnięcia okiem zgładziła męża (nie idźcie za jej przykładem, drogie panie!), ale panu to nie wystarczało. Pozostającą przy życiu przeszkodą jego zdaniem były dzieci pani. Pani w swoim miłosnym pomieszaniu zmysłów dopuściła się zbrodni również i na własnych dzieciach, topiąc je w rzece. Nie na wiele jej się to zdało, pan uznał bowiem panią za szaloną i odjechał w siną dal. Pani chodzi teraz jak potępiona, rozpaczając poniewczasie i bezskutecznie szukając swoich dzieci. Wciąż można podobno spotkać jej zjawę i takie spotkanie nie wróży nigdy nic dobrego.
Dla zainteresowanych wersjami alternatywnymi załączam artykuł w języku polskim. A miłośników języka hiszpańskiego zapraszam na muzyczną ucztę.
Ой, Дуся, ой, Маруся
W prezentowanej piosence podmiot liryczny, młoda dziewczyna, opowiada swoim dwóm przyjaciółkom o uczuciach do ukochanego chłopca, który jest dla niej zarówno źródłem szczęścia jak i fizycznego (chrypka) oraz uczuciowego (zdrada) cierpienia. Historia opowiedziana prostym językiem przez pierwszoosobowego narratora, trafia również i do naszych serc, trącając czułe struny i przywołując wspomnienia burzliwej młodości.
Utwór wykonuje Отава Ё – współczesna folkowa rosyjska grupa z Petersburga.
Mango – zakazany owoc?
Nie jest to na pierwszy rzut oka oczywiste, więc od razu na wstępie wyjaśniam: La Lá to wykonawca (rodem z Peru) a Mango to tytuł. Następna sprawa, nad którą można się zastanawiać, i to zasadnicza, to o co właściwie chodzi w tej uroczej piosence z cokolwiek zastanawiającym, a nawet miejscami niepokojącym tekstem. Na to pytanie każdy może sobie odpowiedzieć we własnym zakresie. Ja poszedłem tropem tytułu i używając go jako klucza, prawie wszystko potrafiłem sobie wytłumaczyć. A czy to słuszna koncepcja? Tego nie wiem.