Incancellabile

Incancellabile to jeszcze jedna, pełna tęsknoty piosenka Laury Pausini, pochodzi z albumu Le cose che vivi z 1996r.

Muzykę skomponowali: Giuseppe Carella, Fabrizio Baldoni i Gino De Stefani, tekst napisał Cheope.

incancellabile-laura-pausini

Bandiera gialla

Bandiera gialla – piosenka Gianni Pettenati z w 1966 r. Utwór był coverem The Pied Piper brytyjskiej popowej gruby Crispian St. Peters, ale bardzo szybko się przyjął wśród ówczesnej włoskiej młodzieży. Dzięki tej piosence narodził się też pomysł na film muzyczny pt. I ragazzi di Bandiera Gialla (1967r.).

Warto wiedzieć, że Bandiera gialla to również, a właściwie, przede wszystkim audycja radiowa transmitowana w drugiej połowie lat 60. (pierwsza transmisja odbyła się 16 października 1965r., a ostatnia 9 maja 1970r.). Audycja była poświęcona nowościom światowym w muzyce i skierowana do młodzieży. Prowadzili ją Gianni Boncompagni i Renzo Arbore.

Gianni Pettenati, urodził się 29 października 1945 r. w Piacenzy. Znany nie tylko jako piosenkarz, ale również jako krytyk muzyczny. Jest także autorem sztuk i książek o historii muzyki włoskiej.

bandiera-gialla-gianni-pettenati

Si può dare di più

Gianni Morandi, urodzony jako Gian Luigi Morandi 11 grudnia 1944r. w Monghidoro – włoski wokalista, aktor i prezenter telewizyjny. Reprezentował Włochy podczas 15. Konkursu Piosenki Eurowizji w 1970 roku, śpiewając utwór Occhi di ragazza. Gianni Morandi przeszedł wszystkie szczeble kariery – od dołów branży rozrywkowej do jej szczytu. Należy do największych włoskich artystów estradowych Jako dziecko sprzedawał napoje gazowane i słodycze w lokalnym kinie w swoim rodzinnym mieście pomagając w ten sposób rodzinie. Zadebiutował w wieku 12 lat śpiewając na placu na Nowy Rok 1956. W 1958 roku miał swój oficjalny debiut. Trzy lata później założył zespół i wkrótce zaczął być określany jako włoski Paul Anka. W 1962 roku wygrał lokalny konkurs talentów. W tym samym roku wydał swój debiutancki singiel Andavo cento all’ora. Popularność osiągnął w 1969 roku zwyciężając na festiwalu Canzonissima.

Umberto Tozzi – włoski piosenkarz i muzyk, urodzony 4 marca 1952 w Turynie. Karierę muzyczną rozpoczął w 1968, wstępując w wieku 16 lat w zespole Off Sound. W 1974 wylansował swój pierwszy przebój Un Corpo un ‚Anima, który pochodził z debiutanckiego albumu Donna Amante Mia (1976). W 1977 stał się rozpoznawalny dzięki piosence Ti amo. W 1987 reprezentował Włochy w 32. Konkursie Piosenki Eurowizji z utworem Gente di mare, z którym zajął trzecie miejsce w finale. W 2013 jego wersja przeboju Gloria, śpiewana w oryginalnej włoskiej wersji, została umieszczona przez Martina Scorsese na, nominowanym w 2014 do Oscara, soundtracku Wilk z Wall Street

Enrico Ruggeri, najmłodszy z całego trio. Urodził się 5 czerwca 1957r. w Mediolanie. Jako piosenkarz, zadebiutował w 1970 roku z zespołem punk Decibel . W 1981 roku rozpoczął karierę solową. Podobnie jak Gianni Morandi i Umberto Tozzi, reprezentował Włochy na Eurowizji, w 1993r. z piosenką Sole d’Europa.

Ci trzej panowie, Gianni Morandi, Umberto Tozzi i Enrico Ruggeri, w 1987 roku, wygrali Festiwal Piosenki Włoskiej w San Remo, wykonując wspólnie utwór Si può dare di più

si-puo-dare-di-piu-gianni-morandi-enrico-ruggeri-umberto-tozzi

Oh, vita!

Piosenka Oh, vita! z 2017r. , śpiewa Jovanotti.

Przyjemny do słuchania, radosny utwór o celebrowaniu życia stał się na tyle popularny, że zajmował 1 miejsce na listach we Włoszech, a album o tym samym tytule sprzedał się w ilości ponad 150 tys. egzemplarzy.

oh-vita-jovanotti

Il maestro di violino

Il maestro di violino to nie tylko tytuł piosenki, zaśpiewanej przez Domenico Modugno, ale też tytuł filmu z 1976r., w reżyserii Giovanniego Fago.

Akcja filmu rozgrywa się w Perugii, w konserwatorium. Gry na skrzypcach uczy tam maestro Giovanni Russo. Gdy zostaje ujawniona przeszłość artysty, zostaje on wyrzucony ze świata bogatej arystokracji i zmuszony do wyjazdu do Londynu. Podąża za nim zakochana, młodziutka Laura. W rolę maestra wcielił się nie kto inny jak Domenico Modugno.

il-maestro-di-violino-domenico-modugno